گورخواب

گورخواب راوی سرخوردگی‌های انسان جامعهٔ امروز ایران است.

بابک تبرایی، که پیش از این در رمان کالت به جامعهٔ روشنفکری ایران پرداخته بود، در گورخواب روند تبدیل شدن آدمی بدبخت و واخورده به

عصیانگری خطرناک را به تصویر می‌کشد. رمان از پنج داستان و پنج میان داستان تشکیل شده است.

تبرایی با مطرح کردن معضلی اجتماعی، که سرخط خبرها بوده، داستان را آغاز می‌کند. در ادامه با زبانی آمیخته به طنز و واقعیت، اما هر دو تلخ،

به انواع گورخوابی ما ایرانی‌ها می‌پردازد.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «از خودم پرسیدم چطور شد که مهاجرت این قدر برای ما طبیعی شد. پاسخش هم سهل بود هم ممتنع. آدم‌ها، مثل باقی حیوانات

یا می‌دوند تا به چیزی برسند یا می‌دوند تا چیزی بهشان نرسد.»