و چشم‌هایش کهربایی بود

مهری بهرامی در این رمان نگاه خلاقانه و تازه‌ای به زندگی و مرگ و هستی و نیستی انداخته است. توانایی او در خلق راویان منحصر به فرد از ویژگی‌های

بارز این رمان است. نویسنده از زبان راویان مختلف، که جان دار و بی‌جان هستند، ترس‌ها، تشویش‌ها، آرزوها و ناکامی‌های آدمی را به خوبی به تصویر می‌کشد.

و چشم‌هایش کهربایی بود اثری خواندنی و درخور توجه برای مخاطبان حرفه‌ای ادبیات داستانی است.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «سایهٔ درخت جان گرفته، روزهای اول تا گوشهٔ سمت چپم بیشتر نمی‌رسید. همان جا که زخم بودو پسر اوس کاظم با ملات سیمان

پوشانده بودش. اما چند وقتی است سایه وقت عصر بلند می‌شود، آن قدر که از همهٔ قوارهٔ من رد می‌شود تا روی سنگ سفید. جان گرفته حسابی.»