انتشارات پایتخت منتشر کرد:
انسان گاهی وقت‌ها به طور ناخواسته تضادها و ناسازگاری‌هایی را میان پدیده‌های موجود در جامعه درک می‌کند و به این دلیل، به خنده می‌افتد. به کلام دیگر، عدم تجانس و هماهنگی بین دو یا چند پدیده در ظاهر و باطن آدمی را به خنده وا می‌دارد و باعث بروز تعجب و شگفتی در او می‌شود. این خنده تنها برای تحقیر و استهزاء نیست و می‌تواند جنبهٔ اصلاح کنندگی داشته باشد. پس هدف اصلی از این خنده‌های به ظاهر تحقیرآمیز، نشان دادن راستی‌ها و کجی‌ها و کوشش برای اصلاح آن است.
به این کالا امتیاز دهید