جوجو مویز (Jojo Moyes)
پائولین سارا جو مویس نویسنده و روزنامه‌نگار انگلیسی است که همه او را با نام هنری‌اش جوجو مویز می‌شناسند. نویسنده‌ایی که در سال‌های اخیر کتاب‌هایش در ایران هم‌ترجمه شده است. او توانسته در مدت کوتاهی مخاطبان زیادی را با خود همراه کند.
جوجو مویز متولد ۱۹۶۹ در میدستون انگلستان است. سال‌های زیادی را قبل از نویسندگی به عنوان خبرنگار در روزنامه فعالیت کرده است. او نویسندگی را به صورت حرفه‌ای در سال ۲۰۰۲ یعنی زمانی که ۳۳ سال داشت شروع کرد. «سرپناه بارانی» اولین رمان مویز است.
زندگی شخصی جوجو مویز قبل از نویسندگی
مویز در دوران دبیرستان و قبل از دانشگاه به کارهای کوچک زیادی مشغول شد. او به عنوان تایپیست اولین کار خود را شروع کرد و متون را به خط بریل برای نابینایان تایپ می‌کرد. بعد از آن در یک شرکت تبلیغاتی مشغول به کار شد و به نویسندگی برای بروشورهای تبلیغاتی پرداخت.
کار او در این شرکت هم طولی نکشید. مویز پس از این به عنوان یک اپراتور در یک شرکت حمل و نقل مشغول به کار شد. او سپس برای تحصیل به دانشگاهی در لندن رفت و در همان دوره بود که کار روزنامه‌نگاری را شروع کرد. او کار حرفه‌ای خود را در این زمینه با استخدام شدن در روزنامه ایندیپدنت آغاز کرد. جوجو مویز روزنامه‌نگاری را هیچ‌گاه به طور کامل کنار نگذاشت. او هم‌اکنون به طور موقت در روزنامه دیلی‌تلگراف می‌نویسد.
چرا سبک عاشقانه؟
جوجو مویز در زندگی واقعی‌اش هم بسیار حساس و عاشق‌پیشه است. او عشق را یک جادو می‌داند که می‌تواند انسان را به هرکار عجیب و غریبی وادار کند. مویز عشق را در زندگی‌اش یافته است. او با همسر و سه فرزندش در مزرعه‌ای واقع در شمال شرق لندن زندگی می‌کند.
او می‌گوید عشق ما را تغییر می‌دهد و مانند کیمیایی وجودمان را به طلا تبدیل می‌کند. او ژانر عاشقانه را برای نوشتن رمان‌هایش انتخاب کرد تا احساسش را به مردم انتقال دهد.
برنامه زندگی نویسنده دختری که رهایش کردی
افراد موفق همیشه برنامه خاصی در زندگی‌شان دارند. برنامه‌ایی که به موفق‌شدن آن‌ها کمک بسیاری می‌کند. مویز هم برای نوشتن برنامه جالبی دارد که دانستنش خالی از لطف نیست. مویز نویسنده‌ای پرتلاش و سخت‌کوش است. او هر روز ساعت مشخصی را به نوشتن اختصاص می‌دهد. با وجود کارهایی مانند رسیدگی به فرزندان و حیوانات مزرعه او نوشتن را حذف نمی‌کند. او برای حل این مشکل روحیه‌ای انعطاف‌پذیر در انجام کار دارد. او در مصاحبه‌ای در مورد برنامه زندگی‌اش می‌گوید:
«اگر همه چیز مرتب پیش برود، ساعت ۶ صبح از رختخواب بیرون می‌آیم و تا ۷:۳۰ می‌نویسم. پس از رسیدگی به بچه‌ها و امورخانه، از ۱۰ صبح تا ۲:۳۰ ظهر دوباره مشغول به کار می‌شوم. به نظرم، زمان ایده‌آل برای کار کردن از ۳ بعد از ظهر تا ۱۰ شب است. متاسفانه تنها در صورتی می‌توانم از این زمان استفاده کنم که در هتلی قایم شوم.»
نویسندگان محبوب مویز
«کیت اتکینسون» نویسنده محبوب اوست که مویز او را بانوی خلاق می‌نامد. کتاب «زندگی پشت زندگی» از آثار شناخته شده این نویسنده است. مویز شیوه بیان این نویسنده را در شروع و پایان یک داستان تحسین می‌کند. او می‌گوید «کیت» این کار را به بهترین و غیر منتظره‌ترین شکل ممکن در داستان پیش می‌برد. «باربارا کینگسالور» رمان نویس و شاعر آمریکایی از دیگر نویسندگان محبوب جوجو مویز است. او می‌گوید باربارا برای نوشتن داستان‌های خود از عشق و انسانیت الهام می‌گیرد.
مویز بسیار اهل مطالعه است. در عین حال او آشنایی با آثار دیگر نویسندگان را مانند یک شمشیر دولبه می‌داند. از یک طرف عقیده دارد خواندن آثار نویسندگان بزرگ الهام‌بخش است و از طرف دیگر گاهی خوب بودن زیاد آثار آن‌ها باعث‌ترس و دلهره‌اش می‌شود، زیرا باعث می‌شود او فکر کند هیچ‌گاه نمی‌تواند به این زیبایی بنویسد.
آثار جوجو مویز
بیشتر منتقدان مویز را یک پدیده می‌نامند. با این که مدت زیادی از فعالیت او در عرصه نویسندگی نگذشته است او توانسته محبوبیت زیادی را نه تنها در کشور خود که در جهان کسب کند.
رمان‌های مویز تا کنون به بیش از ده زبان‌ترجمه شده‌اند. می‌توان کتاب‌های او را در کتاب‌فروشی‌های زیادی در سراسر جهان به راحتی پیدا کرد. استقبال مخاطبان از کتاب‌هایش باعث شد او به سرعت کتاب دیگری بنویسد. محبوب‌ترین کتاب‌های این نویسنده را می‌توان «من پیش از تو»، «دختری که رهایش کردی»، «آخرین نامه معشوق» نام برد.
رمان‌های او پر از شور و هیجان هستند و احساسات خواننده را به خوبی با داستان همراه می‌کنند.
او با مهارت زیادی به توصیف داستان‌های عاشقانه می‌پردازد. در یکی از مصاحبه‌هایش گفته است، اگر روزنامه‌نگار و نویسنده نمی‌شدم روان‌درمان‌گری را انتخاب می‌کردم. او می‌گوید همیشه کنجکاو بوده تا در مورد خیالاتی که در ذهن انسان‌ها می‌گذرد، بداند.
جوایز آثار ادبی جوجو مویز
مویز با دوبار دریافت جایزه سال رمان عاشقانه از انجمن نویسندگان رمان‌های عاشقانه به یک ستاره تبدیل شد. او یک باز در سال ۲۰۰۴ به خاطر رمان «میوه خارجی» و یک بار هم در سال ۲۰۱۱ برای کتاب «آخرین نامه معشوق» این جایزه را دریافت کرد.